Ιστορία της πλαστικής χειλιών

Τα πλούσια χείλη με καλό περίγραμμα συνοδεύονται από ομορφιά και νεότητα. Προφανώς αυτό συμβαίνει γιατί τα χείλη καταλαμβάνουν και τις δύο πλευρές του προσώπου και μαζί με το χαμόγελο συνθέτουν την ομορφιά του προσώπου.

Μία από τις συνέπειες της γήρανσης είναι η ατροφία του λίπους του προσώπου όπου περικλείονται και τα χείλη.

Στις περισσότερες κοινωνίες αυτό εκλαμβάνεται σε μείωση της έλξης της γυναίκας, σε μείωση της νεότητας και παύει να είναι επιθυμητή. Η επέμβαση βοηθάει επίσης στην εξάλειψη των ρυτίδων στο δέρμα των χειλιών που ονομάζονται smokers lines.

Γύρω στα 1900 οι χειρουργοί προσπάθησαν να ενέσουν παραφίνη στα χείλη χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Η υγρή σιλικόνη χρησιμοποιήθηκε στις αρχές του 1960 και σταμάτησε η χρήση 30 χρόνια μετά λόγω πολλών προβλημάτων που δημιουργούσε. Το 1980 εισήχθηκε στην πλαστική χειρουργική το βόιο κολλαγόνο και έγινε ο κανόνας σε σχέση με άλλα υλικά.

Το κολλαγόνο αυτό δεν διαρκούσε πολύ και απαιτούσε ένα αλλεργικό τέστ πριν την εφαρμογή του και η ασθενής έπρεπε να περιμένει 3-4 εβδομάδες για το αποτέλεσμα του τέστ.

Σταδιακά αποσύρθηκε και αντικαταστάθηκε από το υαλουρονικό οξύ όπως είναι το Juviderm,το Restylan κα,.